Dromen waarmaken

Twee weken geleden besloot ik te stoppen met de sponsor druppels. Zo lief de reacties ik kreeg:

'heel begrijpelijk'
'klinkt veel beter, relaxed en dus ontspannenheid'
'goed bezig 👊'
'👍😘'

Moet zeggen, niet verwacht. De afgelopen 9 maanden leerde me dat daar waar wildvreemden me een hart onder de riem staken, er mensen dichterbij waren die elke kans aangrepen om me erop te wijzen dat zij gelijk hadden dat ik bepaalde druppels niet zou halen. Nu nog denk ik, dank voor je meelevendheid #sarcasmedruipteraf Waarom vinden mensen dat nodig? Ik vind het jammer als ik een druppel niet haalde, maar ik zou de druppels niet hebben gekozen als ik niet dacht dat er een kans was dat het zou slagen. Ja er zaten tough ones tussen, maar IK daag mezelf nou eenmaal wél graag uit 💚

Met het stoppen van de sponsor druppels vond ik Martine's druppels niet meer zo passen, het draait niet meer alleen om druppels, maar om druppels én dromen want dromen is waar de druppels uit voort kwamen en komen. Hoeveel mensen kennen het niet, dat je in je hart een verlangen voelt maar er vervolgens niks mee doet. Zo jammer! Het is echt allemaal leuker, mooier en meer genieten wanneer je je hart volgt (en ook nog eens leerzamer 😉) en believe me, the sky is the limit!

Oké voor iemand als ik misschien ook een valkuil, maar zoals deze quote mooi zegt, ik zie overal mogelijkheden.

Oktober is de maand van de Vegan Challenge, opnieuw doe ik een poging. Ik eet nu 10 jaar vegetarisch en maak op een aantal vlakken (cosmetica/verzorgingsproducten) echt al geruime tijd vegan choices maar het is moeilijk, echt moeilijk. Ik heb 4 jaar voeding gestudeerd, maar ik sta tijdens deze challenge keer op keer gevoelsmatig uren in de supermarkt. Overal zit ei en/of melk in en in de bio producten die ik veel gebruikte barst het van de honing. Waarom ik dit toch wil?

Brenda de Groot (love her) schreef het al in haar blog  het is niet meer alleen maar vegan voor de dieren, maar ook vegan voor de planeet. Ze maakte daarbij deze geweldige illustratie. Nu staat dit aapje Bambú voor het vegan zijn voor de planeet, maar ik voel me in deze maand ook wel als dat aapje, als enige vegan op de planeet 😂. Nee zonder dollen er is echt niemand in mijn naaste omgeving die me snapt, ze vinden het too much, maar de momenten dat het lukt, daar word ik zo gelukkig van en mijn lichaam reageert er ook erg goed op. Die momenten dat ik in deze maand toch een eitje eet of wat kaas, laat me dat lekker doen, ik maak bewuste keuzes. Wel grappig dat het dan juist die mensen zijn die er iets van moeten vinden die thuis stalmelk naar binnen gieten, smullen van plofkippen en andere kiloknallers en op zondag het welbekende 'scharrel'eitje koken. Maar goed daar mag ik natuurlijk niks van zeggen want vega(n)s moeten niet doorslaan en de vleeseter respecteren (nu andersom nog).

1 oktober was niet alleen de start van de Vegan Challenge, het was ook de start van de collecteweek van de Dierenbescherming. Ik organiseerde deze in Woudenberg voor de eerste keer, teleurstellend maar 12 collectanten in een dorp met dik 16.000 inwoners, maar supertof dat drie toppers die ik ken mee wilde lopen dit jaar (én volgend jaar!). Avondje samen gecollecteerd met een vriendin, leuke ervaring. Collecteren vind ik sowieso leuk, het is een kleine moeite en anders hang ik thuis op de bank, dat levert niemand iets op en elke cent telt (al is briefjes in je collectebus het leukst 😂) Overigens waren er ook nog een paar lieve mensen die geld doneerden in mijn online collectebus!

Ik druppel en droom lekker verder, al hou ik het op dit tijdstip even alleen bij dromen 😉.

Jullie ook een mooie nacht 💋😴